Κώστας Ανανίδας

Ανανίδας Κώστας

Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1964. Έλαβε τα πρώτα μαθήματα σχεδίου στο προπαρασκευαστικό εργαστήριο του Βρασίδα Βλαχόπουλου (1983) ως υπότροφος του Ι.Κ.Υ. Σπούδασε Γλυπτική στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών (1983-1988) με καθηγητές τον Δημήτρη Καλαμάρα και τον Βασίλη Παπαϊωάννου. Συνέχισε τις σπουδές του σε μεταπτυχιακό επίπεδο με υποτροφία Ι.Κ.Υ. εσωτερικού (1992-1995). Είναι μέλος του Επιμελητηρίου Εικαστικών Τεχνών Ελλάδος. Έργα του (γλυπτά και σχέδια) υπάρχουν σε ιδιωτικές συλλογές και σε δημόσιους χώρους στην Ελλάδα όπως το Μνημείο Ηρώων (κεντρική πλατεία δήμου Σπάρτης), το διεθνές (International Maritime Organization) μνημείο για τη γυναίκα του Ναυτικού στο Γαλαξίδι και η προτομή του Νίκου Βερνίκου Ευγενίδη στη Σίφνο. Έχει διακριθεί σε πανελλήνιους καλλιτεχνικούς διαγωνισμούς από το 2005. Το 2009 φιλοτέχνησε το βραβείο «Νίκη» για τους φίλους του Athens Information Technology με το οποίο βραβεύονται κάθε χρόνο διαπρεπείς Έλληνες του εξωτερικού. Ζει και εργάζεται στην Αθήνα.

'Εργα

Ατομικές εκθέσεις

2024

διάλογος (2) σε συνεργασία με τον Γιάννη Κουτρούλη Χώρος Κ4 Αθήνα

2012

Αίθουσα Τέχνης «Ήμαρ» Μύκονος

2011

Αίθουσα τέχνης «Ήμαρ» Μύκονος

2010

Αίθουσα Τέχνης Έκφραση – Γιάννα Γραμματοπούλου Αθήνα

2005

Αίθουσα Τέχνης Έκφραση – Γιάννα Γραμματοπούλου Αθήνα

2001

Αίθουσα Τέχνης Έκφραση – Γιάννα Γραμματοπούλου Γλυφάδα

1994

Αίθουσα Τέχνης Μαρία Παπαδοπούλου Αθήνα

Κείμενο

Κώστας Ανανίδας

Η γλυπτική του Κώστα Ανανίδα είναι στη βάση της ανθρωποκεντρική και αντλεί τα θέματά της από την παραδοσιακή θεματογραφία. Στο έργο του ο κόσμος της αρχαιότητας συνυπάρχει με τον σύγχρονο: ο καλλιτέχνης αυτός έχει μεγάλη αγάπη στα μυθολογικά πρότυπα και την εικονοποίησή τους, όπως είναι ο Προμηθέας, ο Άτλαντας, ο ανώνυμος πολεμιστής της Σπάρτης, αλλά ασχολείται παράλληλα με το αντρικό και το γυναικείο γυμνό, με την έγκυο, την προτομή, και, τελευταία, με το άλογο. Φιλοτεχνεί, τέλος, και μεγάλα συμπλέγματα, όπως το Μνημείο για τη γυναίκα του ναυτικού που έχει στηθεί στο Γαλαξίδι. Σχεδιάζει λεπτομερειακά και σε κλίμακα 1:1 το θέμα του, χρησιμοποιώντας μελάνι, ακουαρέλα ή μολύβι, και με τον τρόπο αυτό δημιουργεί μια βιωματική σχέση με το μοντέλο. Τα σχέδια που προκύπτουν με τα γυναικεία και αντρικά γυμνά σε διάφορες στάσεις ή οι μελέτες αλόγων σε κίνηση, εντυπωσιάζουν με την ευαισθησία, αλλά και με αυτή την τελειότητα που φανερώνει την υπομονή και την αφοσίωση του δημιουργού τους.

Τα γλυπτά του Ανανίδα μπορεί να χαρακτηρισθούν ως «κλασικά»: τον καλλιτέχνη απασχολούν κατά κύριο λόγο η πλαστικότητα, η δύναμη της έκφρασης, η εσωτερική δύναμη της μορφής, η σχέση της με τον χώρο και η σχέση της με τον θεατή. Έχει μελετήσει βαθιά τη γλυπτική των αρχαίων Ελλήνων και Ρωμαίων, αλλά και τη γλυπτική της Αναγέννησης, σύμφωνα, άλλωστε, και με τη παρότρυνση του δασκάλου του Δημήτρη Καλαμάρα. Μετά από μία περίοδο, κατά την οποία το πλάσιμο της επιφάνειας είχε την υφή ανάγλυφου, ο Ανανίδας κατέληξε σε ένα τρόπο που χαρακτηρίζεται από ηρεμία και εσωτερική δύναμη. Η γλυπτική του «δουλεύεται» γύρω από έναν πυρήνα χωρίς ιδιαίτερες προβολές και εξοχές και το φως περιλούζει τη φόρμα, χωρίς να δημιουργεί έντονους σκιοφωτισμούς.  Άλλοτε κυριαρχεί η εσωστρέφεια, η ακινησία και η σιωπή, ενώ σε έργα με θέματα που προέρχονται από την αρχαιότητα, χαρακτηριστική είναι η αργή και ελεγχόμενη κίνηση.

Η γλυπτική του Ανανίδα είναι αναπόσπαστα δεμένη με τα σχέδια, αλλά και με τη ζωγραφική του: άλλωστε ο ίδιος έχει ομολογήσει ότι και η όλη τεχνική διαδικασία είναι μέρος του έργου του. Η ποιότητα, το μέτρο, η αρμονία και ο ρυθμός που θεωρήθηκαν πάντοτε ως κλασικά ή ακαδημαϊκά χαρακτηριστικά στην τέχνη, αποτελούν με ένα εντελώς σύγχρονο τρόπο και την προσωπική του σφραγίδα.

 

Μελίτα Εμμανουήλ
Καθηγήτρια Ιστορίας της Τέχνης
Σχολή Αρχιτεκτόνων του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου