Γεννήθηκε στην Ιεράπετρα της Κρήτης το 1959. Σπούδασε Ζωγραφική στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών με καθηγητές τον Γιώργο Μαυροΐδη και τον Ηλία Δεκουλάκο ως υπότροφος του Ι.Κ.Υ. (1979-1983). Συνέχισε τις σπουδές της στην École nationale supérieure des Beaux-Arts του Παρισιού (1985-1986) με καθηγητή τον Vladimir Veličković, ως υπότροφος της γαλλικής κυβέρνησης (CROUS). Έχει εικονογραφήσει τα βιβλία «Στη ροή του ποταμού» (Στέλιος Σκοπελίτης, 1995), «Άσεμνες ιστορίες» (συλλογικό, 1997) και «Το τσίμπημα της σφήκας» (Μάρω Λοΐζου, 2007). Έργα της ανήκουν σε σημαντικές ιδιωτικές συλλογές και εικαστικά ιδρύματα εντός και εκτός Ελλάδος. Ζει και εργάζεται στην Αθήνα.
Καλλιόπη Ασαργιωτάκη
'Εργα
Ατομικές εκθέσεις
2022
Crystal Gazer •
Γκαλερί Σκουφά•
Αθήνα•
2017
Desert Rose •
Γκαλερί Σκουφά•
Αθήνα•
2010
Μεταγραφή •
Thanassis Frissiras Gallery•
Αθήνα•
2007
Ήταν καλοκαίρι του ’92 •
Thanassis Frissiras Gallery•
Αθήνα•
2002
Έγκοιλον •
Galerie 3•
Αθήνα•
1999
Ερωτοπία •
Galerie 3•
Αθήνα•
1996
Ο κήπος του καθενός •
Galerie 3•
Αθήνα•
1995
Πορτρέτα •
Χώρος Τέχνης «24»•
Αθήνα•
1995
Γυμνό •
Αίθουσα Τέχνης Τερρακόττα (Γκαλερί TinT)•
Θεσσαλονίκη•
1993
Πρόσωπο – Προσωπείο •
Galerie 3•
Αθήνα•
1993
Πορτρέτα •
Πολιτιστικό Κέντρο•
Καλαμάτα•
1989
Πορτρέτα •
Καλλιτεχνικό Πνευματικό Κέντρο Ώρα•
Αθήνα•
2022
Crystal Gazer •
Γκαλερί Σκουφά•
Αθήνα•
2017
Desert Rose •
Γκαλερί Σκουφά•
Αθήνα•
2010
Μεταγραφή •
Thanassis Frissiras Gallery•
Αθήνα•
2007
Ήταν καλοκαίρι του ’92 •
Thanassis Frissiras Gallery•
Αθήνα•
2002
Έγκοιλον •
Galerie 3•
Αθήνα•
1999
Ερωτοπία •
Galerie 3•
Αθήνα•
1996
Ο κήπος του καθενός •
Galerie 3•
Αθήνα•
1995
Πορτρέτα •
Χώρος Τέχνης «24»•
Αθήνα•
1995
Γυμνό •
Αίθουσα Τέχνης Τερρακόττα (Γκαλερί TinT)•
Θεσσαλονίκη•
1993
Πρόσωπο – Προσωπείο •
Galerie 3•
Αθήνα•
1993
Πορτρέτα •
Πολιτιστικό Κέντρο•
Καλαμάτα•
1989
Πορτρέτα •
Καλλιτεχνικό Πνευματικό Κέντρο Ώρα•
Αθήνα•
Κείμενο
Αγκαλιάζοντας την ύπαρξη
Η ζωγραφική της Καλλιόπης Ασαργιωτάκη
Ζωγράφο των αισθήσεων και της συναισθηματικής έντασης λογάριαζα την Καλλιόπη Ασαργιωτάκη έως πριν από μερικά χρόνια. Αγαπούσε τις ελαφριές ύλες, τα απωανατολίτικα χαρτιά, η γραμμή της ήταν ρευστή εξπρεσιονιστική, τα χρώματά της αραιά, διακριτικά. Πριν από τέσσερα χρόνια όμως είδα με ευχάριστη έκπληξη και την άλλη όψη. Την είδα να εξελίσσεται μορφολογικά, αλλά και να μετατοπίζει την αφήγησή της, από το ερωτικό σμίξιμο, προς τον έναν άνθρωπο, υπέρφυλη βιτρουβιανή φιγούρα, που λάμπει σαν αναγεννημένος.
Ο εξπρεσιονισμός φαινόταν να υποχωρεί εδώ κι εκεί, προς όφελος μιας λεπτολόγου αναπαράστασης. Όμως ο ζωγραφισμένος άνθρωπος της Ασαργιωτάκη δεν είναι μίμησις του πραγματικού, είναι ακτινοβόλο πλάσμα, έρχεται προς το φως και εκπέμπει φως, είναι εικόνισμα αναγέννησης. Και μαζί είναι υπαρξιακή αναζήτηση, εικονισμένη ένταση και ανασκαφή.
Στο σύνολο των σχεδίων που παρουσιάζεται εδώ έχουμε και τις δύο γραφές, και τις δύο προσεγγίσεις: τον εξπρεσιονισμό των αισθήσεων και των αγκαλιασμάτων, μια πυκνή ερωτογραφία, και την αυστηρή, τεταμένη εικόνιση της μεμονωμένης ανθρώπινης μορφής. Παντού ξεχωρίζει η λεπτή και επίμονη γραμμή της ζωγράφου: το μελάνι οργανώνεται σε αφήγημα με μια επίπονη στιγμογραφία, κουκίδα-κουκίδα, γραμμή-γραμμή, με αφανή μόχθο, με μαστορική λεπτομέρεια που υποχωρεί και σβήνει, για να αναδειχθεί η εντύπωση και η απόκοσμη αύρα του ανθρώπινου προσώπου.
Είναι καθαρή ζωγραφική, αφηγηματική και μεταφυσική μαζί, ένα μοναδικό μείγμα που δύσκολα περιγράφεται με λόγια.
Νίκος Γ. Ξυδάκης