Ο Αγήνωρ Αστεριάδης γεννήθηκε στη Λάρισα το 1898. Σπούδασε ζωγραφική στη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας με τον Γεώργιο Ροϊλό, τον Γεώργιο Ιακωβίδη, τον Σπύρο Βικάτο, τον Παύλο Μαθιόπουλο και τον Νικόλαο Λύτρα από το 1915 ως το 1921. Το 1925 διορίστηκε καθηγητής καλλιτεχνικών στο Γυμνάσιο Γρεβενών και από το 1931 ως το 1936 δίδαξε ελεύθερο σχέδιο στη Βιοτεχνική Εταιρεία Αθηνών. Από το 1932 ως το 1940 δίδαξε σχέδιο στο Ζάννειο Ορφανοτροφείο Πειραιώς και από το 1933 ως το 1942 στο Ελληνικό Σπίτι. Ταξίδεψε στην Ελλάδα, κυρίως τη Θεσσαλία και τη Μακεδονία, και εμπνεύστηκε από τα φυσικά και αρχιτεκτονικά τοπία. Σημαντικό είναι και το χαρακτικό του έργο. Εξέδωσε πολλά λευκώματα με χαρακτικά του και τιμήθηκε με το Μέγα Βραβείο Εκδόσεων της Διεθνούς Εκθέσεως του Παρισιού (1937). Στη διάρκεια της Κατοχής, κυκλοφόρησε μονότυπα χαρακτικά με θέματα από δημοτικά τραγούδια. Ασχολήθηκε επίσης με την αγιογράφηση εκκλησιών, τον σχεδιασμό ψηφιδωτών, φορητών εικόνων και την εικονογράφηση βιβλίων (θρησκευτικά, λογοτεχνικά και σχολικά εγχειρίδια). Πέθανε στην Αθήνα το 1977.
Αγήνωρ Αστεριάδης
'Εργα
Ατομικές εκθέσεις
2011
Αναδρομική έκθεση•
Μουσείο Μπενάκη – Κτήριο οδού Πειραιώς (Πειραιώς 138)•
Αθήνα•
(επιμέλεια: Ειρήνη Οράτη)•
1998
Αναδρομική έκθεση•
Εικαστικό Κέντρο Σύγχρονης Τέχνης Λάρισας•
Λάρισα•
(επιμέλεια: Αντρέας Γιαννούτσος και Ειρήνη Οράτη)•
1998
Αναδρομική έκθεση•
Δημοτική Πινακοθήκη Πατρών•
Πάτρα•
(επιμέλεια: Ειρήνη Οράτη)•
1997
Αναδρομική έκθεση•
Πνευματικό Κέντρο Δήμου Αθηναίων•
Αθήνα•
(επιμέλεια: Ειρήνη Οράτη)•
1988
Αναδρομική έκθεση•
Αίθουσα Τέχνης Αστρολάβος•
Πειραιάς•
1987
Αναδρομική 1927-1967 •
Αίθουσα Τέχνης Υάκινθος•
Κηφισιά•
1985
Γκαλερί Ζυγός•
Αθήνα•
1985
Αναδρομική έκθεση•
Αίθουσα Τέχνης Υάκινθος•
Κηφισιά•
1984
Δημοτική Πινακοθήκη Λάρισας – Μουσείο Γ.Ι. Κατσίγρα•
Λάρισα•
1983
Γκαλερί Ζυγός•
Αθήνα•
1981
Αναδρομική έκθεση•
Γκαλερί Ζυγός•
Αθήνα•
1979
Γκαλερί Ρυθμός•
Λάρισα•
1978
Αναδρομική έκθεση•
Καλλιτεχνικό Πνευματικό Κέντρο Ώρα•
Αθήνα•
1976
Αναδρομική έκθεση•
Εθνική Πινακοθήκη – Μουσείο Αλεξάνδρου Σούτσου•
Αθήνα•
1974
Καλλιτεχνικό Πνευματικό Κέντρο Ώρα•
Αθήνα•
1970
Καλλιτεχνικό Πνευματικό Κέντρο Ώρα•
Αθήνα•
1966
Υπερωκεάνιο Ολυμπία•
1966
Γαλλικό Ινστιτούτο Λάρισας•
Λάρισα•
1966
Λιθογραφίες, λινόλεουμ, σχέδια με γόμα, ελαιογραφίες •
Αίθουσα Ζαχαρίου•
Αθήνα•
1962
Αίθουσα Σκουφά 66•
Αθήνα•
1961
Αναδρομική έκθεση•
Αθηναϊκό Τεχνολογικό Ινστιτούτο•
Αθήνα•
1960
Δημοτική Βιβλιοθήκη Παλαμήδης•
Ναύπλιο•
1959
Γκαλερί Ζυγός•
Αθήνα•
1956
Αίθουσα Ροταριανών•
Λάρισα•
1951
Αίθουσα Ζαχαρίου•
Αθήνα•
1950
Αίθουσα Κατσιλέρου•
Αθήνα•
1938
Αίθουσα Ελληνικού Ωδείου•
Βόλος•
1934
Αίθουσα Σάπκα•
Λάρισα•
1930
Αίθουσα Στρατηγοπούλου•
Αθήνα•
1927
Αίθουσα Στρατηγοπούλου•
Αθήνα•
1925
Αίθουσα Τσουκάτου•
Βόλος•
1925
Αίθουσα Δημαρχείου•
Λάρισα•
1923
Αίθουσα Φιλολογικού Συλλόγου Παρνασσός•
Αθήνα•
1921
Φωτογραφείο Δαφνόπουλου•
Λάρισα•
2011
1998
1998
1997
1988
1987
1985
1985
1984
1983
1981
1979
1978
1976
1974
1970
1966
1966
1966
1962
1961
1960
1959
1956
1951
1950
1938
1934
1930
1927
1925
1925
1923
1921
Κείμενο
[…]
Η μαθητεία του Αστεριάδη στην ελληνική παράδοση δεν άφησε ανεπηρέαστη την προσωπικότερη εργασία του. Με αυτήν πρέπει να συνδεθεί ορισμένη τάση του ζωγράφου να διατυπώνει ιστορικά τοπία σε συνηρημένη πανοραμική άποψη, πέρα από τη στιγμιαία εντύπωση που παρέχουν από μια οπτική γωνία και έξω από κάθε αντίληψη ατμοσφαιρικής ζωγραφικής. Ο ζωγραφικός αυτός τρόπος, σύμφωνα με τον οποίο δεν αναπαριστάνεται ό,τι «φαίνεται» αλλά ό,τι «ξέρει» ο καλλιτέχνης, είναι πολύ συγγενικός με τη λαϊκή αντίληψη και καμμιά φορά την παιδική καλλιτεχνική έκφραση. Εντούτοις, ο Αστεριάδης δεν κυνηγά με τον τρόπο αυτό εύκολες γραφικότητες και αφέλειες, αλλά προσπαθεί να δημιουργήσει συνθέσεις που μπορούν να απλωθούν σε τοίχο και να κρατήσουν στερεά. Ο Αστεριάδης για να κάνει ζωγραφική χρειάζεται ακόμα το θέαμα που του παρέχει η φύση.
[…]
Μανόλης Χατζηδάκης