Μυρτώ Σταμπούλου

Σταμπούλου Μυρτώ

Γεννήθηκε το 1975 στην Αθήνα. Σπούδασε ζωγραφική στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας και δημοσιογραφία στο Εργαστήρι Επαγγελματικής Δημοσιογραφίας. Το 2007 ολοκλήρωσε το μεταπτυχιακό της (Master of Fine Art) στο Glasgow School of Art με την υποτροφία του ΙΚΥ.  Έχει πραγματοποιήσει ατομικές εκθέσεις (σε Αθήνα και Γλασκώβη) κι έχει συμμετάσχει και συνεπιμεληθεί ομαδικές εκθέσεις στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Ήταν μέλος της καλλιτεχνικής ομάδας Libby Sacer Foundation, και είναι μέλος της μετεξέλιξής της σε Libby Sacer’s Daughters. Έχει κάνει σκηνογραφία και καλλιτεχνική διεύθυνση σε κινηματογραφικές και θεατρικές παραγωγές.

'Εργα

Ατομικές εκθέσεις

2020

The Gruen Effect Γκαλερί Ζουμπουλάκη Αθήνα

2010

Where Is My Shadow Market Gallery Γλασκώβη

2005

+Παιγνία Γκαλερί Ζουμπουλάκη Αθήνα

2004

Εσωτερική Θέα Γκαλερί "Το Μήλο", Αθήνα

Κείμενο

Τα έργα αυτής της τριετίας έχουν τη ρίζα τους στις σκέψεις και την οργή μου για τις εξουσιαστικές δομές, την κατασκευή και επιτέλεση έμφυλων ρόλων, την καταστολή κάθε προσπάθειας μετακίνησης από αυτά, αλλά και την ανάγκη για επιβίωση, επαφή κι αισθαντικότητα μέσα σε αυτές τις συνθήκες. Οι φωτογραφίες αρχείου που αποτέλεσαν την πρώτη ύλη για τα έργα συμβολίζουν ή αντικατοπτρίζουν μια πλευρά της πραγματικότητας που δεν μπορώ να προσπεράσω και με κάποιο τρόπο πρέπει να διαχειριστώ. Ζόμπι, πορνό, φρούτα από διαφημίσεις, αδαμαντορυχείο, χρυσωρυχείο, έρημος, βουτιά σε κάδο σκουπιδιών, μια σπουδαία μποντιμπίλντερ, ο σοσιαλιστής πατέρας του εμπορικού κέντρου, fembot («θηλυκό» ρομπότ), λουλούδια που ουρλιάζουν, λουλούδι-πτώμα, διαδικτυακή φροντίδα ASMR, οθόνες τηλεόρασης, ο Οπενχάιμερ και η βομβίτσα του κ.α.: κοντά στην λογική του κολάζ, πετσόκοψα τις αρχικές φωτογραφίες για να τις συναρμολογήσω σαν απλά Φρανκενστάιν που χρειάστηκαν το καθένα μόνο δύο πτώματα. Είναι ένας πρακτικός τρόπος σκέψης γύρω από τις πηγές και τα συναισθήματα που φέρουν. Έτσι έχω την αίσθηση ή την ψευδαίσθηση ότι τα κάνω δικά μου και μέσα από αυτήν την διαδικασία τα αλλοιώνω, τα αποκαλύπτω κάτω από άλλο φως, ίσως τους ανοίγω τρύπες που μπάζουν προς άλλες κατευθύνσεις, ίσως φτιάχνω κάτι όμορφο από κάτι άσχημο, ή δείχνω μέσα στο άσχημο κάτι όμορφο εστιάζοντας με διαφορετικό τρόπο.

Ο γενικός τίτλος ο οποίος αποφασίστηκε αφού ολοκληρώθηκε πρώτα η σειρά, και συζητώντας για τις πηγές τους και για την προηγούμενη δουλειά μου, βάζει τα υβριδικά τοπία και πλάσματα των σχεδίων μέσα στο περιβάλλον εμπορευματοποίησης και φαινομενικής ασφάλειας, άνεσης και αποχαύνωσης. Σούπερ μάρκετ και εμπορικά κέντρα: ιδανικά σκηνικά για ταινίες με Ζόμπι. Παρά τις πηγές τους και τις ιστορίες και πληροφορίες που φέρουν, ο σκοπός μου ήταν τα έργα να επικοινωνήσουν ή να μεταδώσουν στις αισθήσεις κάτι βαθύτερο κι ανεξάρτητο από τις σκέψεις κι ερμηνείες που οι αρχικές εικόνες επιδέχονταν. Φτιάχνουν μια ιστορία από μόνα τους, από τα σχήματα, τις αισθήσεις των τοπίων, τις στάσεις και τις χειρονομίες χωρίς καμία παραπάνω ενημέρωση σε σχέση με την προέλευσή τους.

Μυρτώ Σταμπούλου

*Απόσπασμα από την συνέντευξη της Μυρτώς Σταμπούλου στον Βασίλη Θανόπουλο, avmag.gr, 2020.