Η Φωτεινή Στεφανίδη ξεκινά στη ζωγραφική της από τις διαδρομές ενός βλέμματος που περισκοπεί και εξιχνιάζει, που εμβαθύνει και εσωτερικεύει τον «μικρό και μέγα κόσμο» της καθημερινότητας, των βιωμάτων, των αναμνήσεων, των προσδοκιών, των ονείρων, τον κόσμο του εφήμερου αλλ’ όμως καθοριστικού, μαζί με τον άλλο κόσμο των επιθυμιών και της μεγέθυνσης του στιγμιαίου όπως αποτυπώνεται και αναθρώσκει από το υποσυνείδητο. Στις εικαστικές αναπλάσεις όλων αυτών των «ομάδων» που απαρτίζουν τα δικά της «περιβάλλοντα» προέχει ο ποιητικός τρόπος με τον οποίο συνειρμικά τα συνθέτει, αποδίδοντας τις μεταισθήσεις μιας πολυώνυμης εντέλει πραγματικότητας. Τα χρώματά της χοϊκά και ευφρόσυνα, μεταγγίζουν μια νοσταλγική και ονειρική διάθεση που περιθάλπει και ταυτοχρόνως διαστέλλει τις ασήμαντες λεπτομέρειες, οι οποίες ανεπίγνωστα αποκτούν ένα σημασιολογικό εύρος κατακτώντας στη ζωγραφική της την πρωτόγνωρή τους πολυτιμότητα. Με αφαιρετικό τρόπο και άλλοτε με συνδυαζόμενα τα αναγνωρίσιμα στοιχεία μιας πιο ρεαλιστικής γραφής, η Φωτεινή Στεφανίδη ζωγραφίζει με τον τρόπο που θα κρατούσε ένας ευαίσθητος δέκτης ημερολογιακές σημειώσεις. Στα έργα της η φύση γίνεται ανθρώπινη εμπειρία κι αντίστροφα η ανθρώπινη εμπειρία γίνεται ένα συναισθαντικά δονούμενο «τοπίο» που εμπεριέχει συγκερασμένους χρόνους, τόπους, ρυθμούς, εποχές, ποιότητες, γεύσεις, οσφρήσεις και ανακρούσματα, που παραπέμπουν σε μουσικές ιδιοσυχνότητες. Ουσιαστικά η ζωγράφος απεικάζει μέσα από τον ψυχικό της παλμογράφο πραγματικότητες, παραμυθίες και υπερβάσεις που αναιρούν τη φθορά κι εξοβελίζουν τη λησμοσύνη, γεφυρώνοντας το παρελθόν με το παρόν, τα συνηρημένα με τα ασυναίρετα και τα ερωτηματικά του βίου με τα θαυμαστικά του.

Αθηνά Σχινά
Κριτικός και Ιστορικός Τέχνης

* Από τον κατάλογο της ομαδικής έκθεσης «Πλόες XXI: Νηπενθή και Εωθινά», Ίδρυμα Πέτρου και Μαρίκας Κυδωνιέως, Άνδρος, 2015.