Ο Στέφανος Δασκαλάκης συνομιλεί με νέους στo Παράρτημα Ναυπλίου της Εθνικής Πινακοθήκης
Την Πέμπτη 17 Οκτωβρίου 2013, η Εθνική Πινακοθήκη και Μουσείο Αλεξάνδρου Σούτζου-Παράρτημα Ναυπλίου υποδέχτηκε τον Στέφανο Δασκαλάκη – ζωγράφο, έργα του οποίου περιλαμβάνονται στην έκθεση Σωματογραφίες: Σύγχρονη ελληνική ζωγραφική από τη Συλλογή Σωτήρη Φέλιου.
Ο Στέφανος Δασκαλάκης συνομίλησε με τα παιδιά της Γ΄ Λυκείου του Νέου Σχολείου, στo πλαίσιo του μαθήματος Ιστορίας της Τέχνης, που συνοδεύονταν από τους καθηγητές τους, Βασιλική Σαγκιώτη και Γιάννη Ρισβά.
Οι μαθητές του Νέου Σχολείου με εύστοχες ερωτήσεις προσέγγισαν το έργο του Στέφανου Δασκαλάκη, αποδεικνύοντας με έμπρακτο τρόπο πως η τέχνη προσφέρει έναν τεράστιο πλούτο ερεθισμάτων, τα οποία ενεργοποιούν τη σκέψη των νέων ανθρώπων.
Το ανθρώπινο σώμα αποτελεί τη θεματική επιλογή στα έργα του Στέφανου Δασκαλάκη που εκτίθενται στο Παράρτημα της Εθνικής Πινακοθήκης. Ολόσωμα γυναικεία πορτρέτα, μεγάλα καθιστά ρεαλιστικά πορτρέτα εύσωμων γυναικών. Η πληθωρικότητα της ζωγραφικής και της αισθαντικότητας των έργων του δεν αφήνει περιθώρια για άλλους προβληματισμούς. Το έργο του κατακτά αμέσως τον θεατή. Ο ίδιος χαρακτηριστικά ανέφερε: «Ό,τι ζωγραφίζω γίνεται από το φυσικό, γιατί η φύση λόγω της δύναμης που έχει, μπορεί να με αποδιοργανώσει και να με προκαλέσει. Το έργο που προκύπτει μετά από αυτή την πρόκληση είναι μια άσκηση, κατά κάποιον τρόπο ταπείνωσής μου, απέναντι στην πραγματικότητα. Από τη στιγμή αυτής της πρόκλησης, και αν μπορέσω να αποδεχτώ την πραγματικότητα που εκπροσωπεί το μοντέλο, θα ξεκινήσει η διαδικασία της ζωγραφικής» .
Σε ερώτηση των μαθητών πώς θα όριζε την ζωγραφική τέχνη, είπε χαρακτηριστικά: «Είναι ένας τρόπος να υπάρχεις». Και παρότι εκπρόσωπος της παραστατικής ζωγραφικής, δεν διαχωρίζει την αφαίρεση από την παραστατικότητα, υποδεικνύοντας ένα τμήμα του φόντου του έργου “Ναταλία”, το οποίο μπορεί κάλλιστα να αποτελέσει ένα αυτόνομο έργο αφηρημένης σύνθεσης. Ωστόσο γι’ αυτόν η αξία ενός έργου ζωγραφικής είναι το σύνολο, η χειρονομία, οι πάστες, τα χρώματα, ο τρόπος που δένουν οι όγκοι μεταξύ τους, οι ιδιότητες του φωτός και του χρώματος πάνω στην όψη των πραγμάτων.
Ανάλογες συζητήσεις θα ακολουθήσουν και με άλλους καλλιτέχνες που περιλαμβάνονται στην τρέχουσα περιοδική έκθεση του παραρτήματος της Εθνικής Πινακοθήκης στο Ναύπλιο, γιατί πιστεύουμε ακράδαντα πως η τέχνη πρέπει να διδάσκεται σαν εφαρμοσμένη γνώση και δεξιότητα, διευρύνοντας τους πνευματικούς ορίζοντες των νέων και πως η επαφή των παιδιών με τους καλλιτέχνες συμβάλλει σημαντικά στον εκπαιδευτικό ρόλο του μουσείου.