Γεννήθηκε το 1949 στη Λιβαδειά. Σπούδασε στην Aνωτάτη Σχολή Kαλών Tεχνών: Ζωγραφική με τον Nίκο Nικολάου και τον Γιάννη Mόραλη, Σκηνογραφία με τον Bασίλη Bασιλειάδη, Τυπογραφία με τον Γιάννη Παπαδάκη και Σχέδιο στην École nationale supérieure des Beaux-Arts του Παρισιού με τον Vladimir Velickovic και τον Alain Challier. Έργα της υπάρχουν σε δημόσιες και ιδιωτικές συλλογές εντός και εκτός Ελλάδος. Ζει και εργάζεται στην Αθήνα.
Κατερίνα Μερτζάνη

Ατομικές εκθέσεις
2022
unREMEMBERed •
Γκαλερί Άλμα•
Αθήνα•
(επιμέλεια: Μπία Παπαδοπούλου)•
2019
Αν-εδαφικές Καταγραφές •
Αίθουσα Σύγχρονης Τέχνης Alma•
Αθήνα•
(επιμέλεια: Γιάννης Μπόλης)•
2011
Γκαλερί About•
Αθήνα•
2004
Γκαλερί ΑΔ•
Αθήνα•
2000
Γκαλερί ΑΔ•
Αθήνα•
1997
Γκαλερί ΑΔ•
Αθήνα•
1995
Γκαλερί ΑΔ•
Αθήνα•
1992
Γκαλερί ΑΔ•
Αθήνα•
1989
Γκαλερί ΑΔ•
Αθήνα•
1986
Γκαλερί Άρτιο•
Αθήνα•
1982
Γκαλερί Συλλογή•
Αθήνα•
1978
Γκαλερί Διάσταση•
Αθήνα•
2022
2019
2011
2004
2000
1997
1995
1992
1989
1986
1982
1978
Κείμενο
Η εικονοποιία της Μερτζάνη είναι σαφής, επιγραμματική, αλλά και σύνθετη ταυτόχρονα. Οι εικόνες της αιωρούνται ανάμεσα στο ελκυστικό και το απωθητικό, το αισθητικά ευχάριστο και το αντιαισθητικό. Έχει καταφέρει να συνθέσει ένα ευφάνταστο τοπίο από τυχαία εικαστικά συμβάντα, γεμάτα σημασία αλλά και ανοιχτά σε προσωπικές ερμηνείες. Το έργο της προκαλεί σκέψεις σχετικά με την πάσχουσα κατάσταση του ανθρώπου, αλλά δίνει και τη δυνατότητα στοχασμού σε ατομικό επίπεδο. Η εικονοποιία της είναι αποτελεσματική ακριβώς επειδή μπορεί να προκαλέσει διαφορετικές αντιδράσεις και επειδή επιτρέπει στο θεατή να κάνει ενστικτωδώς τους προσωπικούς του συνειρμούς. Με αυτό τον τρόπο η καλλιτέχνης προκαθορίζει τη διάθεση του θεατή όχι όμως και την αντίδρασή του.
Ένα επιπλέον μέρος του ενδιαφέροντος του έργου της οφείλεται στο ότι αποφεύγει την επίκριση ή τους ηθικολογικούς τόνους. Αντίθετα, κρατά μια στάση κριτική, αλλά γεμάτη κατανόηση απέναντι στα φαινομενικά ασήμαντα αντικείμενα που μας περιβάλλουν και μας χαρακτηρίζουν. Παράλληλα σχολιάζει μια πραγματικότητα σκληρή και δυσάρεστη, γύρω από την οποία πλέκει κυριολεκτικά έναν ιστό παρηγοριάς «για να μπορέσει να βρει μια πρόσκαιρη ισορροπία σε αυτή την παθολογική κατάσταση».
Πάνω απ’ όλα, η Κατερίνα Μερτζάνη δημιούργησε ένα έργο αξιοσημείωτο για τη συγκρατημένη διάθεση και τη στοχαστική του ατμόσφαιρα. Μεταδίδει τη θεώρησή της με διακριτικότητα, χωρίς να πέφτει σε συναισθηματισμούς και αφήνοντας στο θεατή έναν ανοιχτό δίαυλο επικοινωνίας.
Κατερίνα Γρέγου Ιστορικός Τέχνης – Μουσειολόγος