Θανάσης Μακρής

Μακρής Θανάσης

Γεννήθηκε στην Καλαμάτα το 1955. Σπούδασε στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών (1975-1980) με καθηγητή τον Γιάννη Μόραλη και συνέχισε τις σπουδές του στο Παρίσι στην École nationale supérieure des Beaux-Arts (1980-1982). Έργα του βρίσκονται σε μουσεία και ιδιωτικές συλλογές. Ζει και εργάζεται στην Αθήνα.

'Εργα

Για την τέχνη και για την τέχνη του: Θανάσης Μακρής

Ο ζωγράφος Θανάσης Μακρής περιγράφει τη σχέση του με την τέχνη σαν την προσπάθειά του να ερμηνεύσει το δέος του μπροστά στον κόσμο που τον περιβάλλει. Περιγράφει τη δημιουργική διαδικασία που ακολουθεί μέσα από το πλάσιμο ενός έργου, τα εξωτερικά ερεθίσματα που δέχεται και τις αναγωγές σε αυτά, μέχρι το τελικό έργο. Χαρακτηρίζει τη ματιά του Σωτήρη Φέλιου ελληνοκεντρική και ανθρωποκεντρική και σχολιάζει το έργο του Τοπίο που βρίσκεται στη συλλογή. Εξηγώντας την ανάγκη του για αυτονομία της φόρμας παράλληλα με τη σύνθεση της εικόνας, επισημαίνει τον πρωταρχικό του στόχο να φαίνεται περισσότερο ο ίδιος μέσα από το κάθε έργο του παρά το εκάστοτε θέμα.

Ατομικές εκθέσεις

2024

Ζητήματα φωτός A Touch of New/Vacation HouseΑσπάλαθος Τήνος επιμέλεια: Γκαλερί Σκουφά

2023

Τα είδωλα του Θανάση Μακρή Γκαλερί Σκουφά Αθήνα

2021

Εν ξιφήρεις Εθνική Βιβλιοθήκη της Ελλάδος Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος Αθήνα

2020

Θανάσης Μακρής Γκαλερί Σκουφά Αθήνα

2018

Θανάσης Μακρής: Τοπίο – Ένα ανερμήνευτο σύμπαν Αίθουσα Τέχνης Έκφραση – Γιάννα Γραμματοπούλου Αθήνα

2017

Μαρία Κάλλας, σχέδια Βιβλιοπωλείο του Μορφωτικού Ιδρύματος Εθνικής Τραπέζης Αθήνα (επιμέλεια: Διονύσης Καψάλης, Βούλα Λιβάνη, Ιωάννα Μαντζαβίνου)

2016

Η κυριαρχία του προσωρινού; Αίθουσα Τέχνης Έκφραση – Γιάννα Γραμματοπούλου Αθήνα

2012

Θανάσης Μακρής – Μια Αναδρομή Μουσείο Φρυσίρα Αθήνα

2011

Τοπίο Γυμνό Αίθουσα Τέχνης Έκφραση – Γιάννα Γραμματοπούλου Αθήνα

2008

Η θέα του μεσολογγίτικου τοπίου Πινακοθήκη Σύγχρονης Τέχνης Αιτωλοακαρνανίας Χρήστου & Σοφίας Μοσχανδρέου Μεσολόγγι

2008

Αίθουσα Τέχνης Έψιλον Ρόζυ Οικονομίδου Θεσσαλονίκη

2007

Γκαλερί Τζάμια-Κρύσταλλα Χανιά

2006

Ζωγραφική Αίθουσα Τέχνης Έκφραση – Γιάννα Γραμματοπούλου Αθήνα

2004

Σπουδές Αίθουσα Τέχνης Έκφραση – Γιάννα Γραμματοπούλου Αθήνα

2002

Αίθουσα Τέχνης Έκφραση – Γιάννα Γραμματοπούλου Αθήνα

2000

Αίθουσα Τέχνης Χρύσα Κατερίνη

2000

Γκαλερί Χρυσόθεμις Αθήνα

1998

Αίθουσα Τέχνης Αθηνών Αθήνα

1997

Αίθουσα Τέχνης Έκφραση – Γιάννα Γραμματοπούλου Αθήνα

1994

Αίθουσα Τέχνης Αθηνών Αθήνα

1993

Γκαλερί Μιράντα Ύδρα

1991

Τοπίο με αφορμή τα κίτρινα Αίθουσα Τέχνης Έκφραση – Γιάννα Γραμματοπούλου Αθήνα

1991

Δημοτική Πινακοθήκη Καλαμάτας «Α. Τάσσος» Καλαμάτα

1990

Titanium Gallery (Titanium Yiayiannos Gallery) Αθήνα

1986

Καλλιτεχνικό Πνευματικό Κέντρο Ώρα Αθήνα

1984

Καλλιτεχνικό Πνευματικό Κέντρο Ώρα Αθήνα

Κείμενο

Θανάσης Μακρής

Το χρώμα με πολλές αποχρώσεις και τονικότητες πηχτό σαν πηλός κάνει αμέσως εντύπωση σ’ αυτούς τους πίνακες του Μακρή. Ο θεατής έχει την αίσθηση πως είναι ένα παλλόμενο, «ζωντανό» υλικό το οποίο σε μια στιγμή ξεχωρίζει με τη διάταξη του συγκεκριμένου πίνακα αλλά την επόμενη ίσως ξαναγίνει χρώμα πλούσιο κι ανήσυχο συνεχίζοντας το ταξίδι της δημιουργικής αναμόχλευσης.

Το «Μεσολόγγι» του ζωγράφου είναι μικρά μεμονωμένα οικοδομήματα (σπίτια, παράγκες) μέσα σε οριζόντιο τοπίο στα χρώματα της γης και των νερών, οι πίνακες συντίθενται σαν σε γύρω από κεντρικό άξονα, έχουν την πάνω και την κάτω όψη τους υπονοώντας ότι στο μέσο είναι το νερό και εκεί αρχίζει η αντανάκλαση.

Είναι πίνακες δυναμικοί, φτιαγμένοι με χρωματικό πάθος και ρομαντική καλλιτεχνική διάθεση, ζητούν να ενώσουν την εικαστική φόρμα με την ψυχική δύναμη, έχοντας εργαλείο το πηχτό χρωματικό υλικό, κατάλληλα προετοιμασμένο στην παλέτα σαν εκρηκτικό μείγμα πολύχρωμο το οποίο σε κάθε πινελιά αποκαλύπτει τα εσώτερά του.

Καταξιωμένος από χρόνια ο Μακρής για τη ζωγραφική του, αξιοποιεί τώρα την έμπνευση από το ιδιαίτερο μεσολογγίτικο τοπίο για να αποδώσει τη συνάντηση της δικής του γραφής με την έμπνευση από αυτό.

Είναι έργα καλλιτεχνικής ωριμότητας, προσωπικής του καλλιτέχνη. Αλλά επίσης και τιμητική στους μεγάλους ομότεχνους του των αρχών του 20ου αιώνα –του Ν. Λύτρα και του Μ. Οικονόμου– των οποίων το δίδαγμα συνεχίζει επάξια.

 

Χάρης Καμπουρίδης