Χρόνης Μπότσογλου. Μια προσωπική Νέκυια (1993-2000): Ένα εικαστικό δοκίμιο για τη Μνήμη

Χρόνης Μπότσογλου. Μια προσωπική Νέκυια (1993-2000): Ένα εικαστικό δοκίμιο για τη Μνήμη

Στην έκθεση «Χρόνης Μπότσογλου. Μια προσωπική Νέκυια (1993-2000): Ένα εικαστικό δοκίμιο για τη Μνήμη» που διοργανώνεται στο Μουσείο Μπενάκη, παρουσιάζεται ένα ενιαίο, πολύπτυχο και αδιαίρετο έργο, εμπνευσμένο από τους οικείους νεκρούς, μια εικαστική δηλαδή μελέτη του καλλιτέχνη γύρω από τη μνήμη. Το έργο αυτό αποτελείται από είκοσι έξι έργα μεγάλων διαστάσεων, που ο καλλιτέχνης τα ζωγράφισε από το 1993 ως τα τέλη του 2000.

Η Νέκυια του τίτλου, συνδέοντας τον Μπότσογλου με τον Οδυσσέα, τον σύγχρονο καλλιτέχνη με τον ομηρικό ήρωα, παραπέμπει στην ενδέκατη ραψωδία της Οδύσσειας, που περιγράφει την κάθοδο του Οδυσσέα σε έναν τόπο χωρίς φως, όπου μέσα από μια τελετή «νεκρομαντείας» συναντά νεκρούς και συνομιλεί με τις σκιές των πεθαμένων.

«Στη δική μου προσωπική Νέκυια, προσπάθησα να καταλάβω και να εικονίσω πώς θυμάμαι (όχι απλώς να τα ζωγραφίσω από μνήμης) κάποια πρόσωπα που δεν υπάρχουν σήμερα και παίξανε σημαντικό ρόλο στη ζωή μου. Θα μπορούσα λοιπόν να παραδεχτώ ότι φιλοδοξώ αυτό το έργο να είναι ένα εικαστικό δοκίμιο πάνω στη μνήμη», γράφει ο Μπότσογλου.

«Χρησιμοποίησα τον αρχέτυπο ομηρικό μύθο, που ανήκει σ’ ολόκληρη την ανθρωπότητα, σαν ένα στοιχείο της κοινωνικής μνήμης, προσπαθώντας να καταλάβω τον αυθαίρετο τρόπο, που κατοικώ αυτόν τον μύθο. Κράτησα, σαν δομικό στοιχείο της σύνθεσης, τον βασικό διαχωρισμό σε χορό των αντρών και σε χορό των γυναικών. Μερικά από τα πρόσωπα που εικονίζονται, έχουν αναφορά σε ομηρικούς ήρωες, άλλα όχι.»

Το σύνολο αυτών των έργων σηματοδοτεί μια στροφή στην καλλιτεχνική πορεία του Μπότσογλου. Οι μέθοδοι επεξεργασίας, ο χώρος, το χρώμα και τα υλικά της ζωγραφικής του έχουν αλλάξει για να αποτυπώσουν την κατάδυση του καλλιτέχνη στον κόσμο των νεκρών, τη μεταφυσική αυτή εμπειρία επικοινωνίας και μνήμης. Τόσο το κυανό βάθος όσο και η διαφάνεια των προσωπογραφιών υποδηλώνουν έναν κόσμο εσωτερικό, πέρα από την απτή και ορατή ύλη, και ένα βίωμα ενόρασης και αυτογνωσίας.

Την έκθεση συνοδεύει εικονογραφημένος κατάλογος με τίτλο «Είδωλα Καμόντων: Μια Προσωπική Νέκυια», που περιλαμβάνει και τα είκοσι έξι τμήματα του έργου, κείμενα των Δ.Ν. Μαρωνίτη, Μάρθας-Έλλης Χριστοφόγλου, Χρήστου Λάζου, Χρήστου Μπότσογλου, και πρόλογο του Άγγελου Δεληβορριά. Ο κατάλογος θα κυκλοφορήσει από τις εκδόσεις Μεταίχμιο.