Η έννοια του ρυθμού και των συχνοτήτων είναι ένα ζητούμενο για τη δική μου ζωγραφική. Μιλώντας για τη φύση, ο παλμός είναι ζωντάνια. Δεν με ενδιαφέρει μια στατική εικόνα. Παίζω με τις συχνότητες, με τα γεμίσματα και τα αδειάσματα που δημιουργούν οι υφές. Τις πυκνώσεις και τις αραιώσεις. Ο ρυθμός είναι πρωτογενής στον άνθρωπο. Από τον κτύπο της καρδιάς, τους κύκλους του χρόνου, των εποχών στη φύση, από τη μουσική που τη διαπερνά σε όλες της τις μορφές. Πολλές φορές εμπνέομαι από τη μουσική, όπως πρόσφατα, από το «Nuit transfigurée» του Schoenberg.

Το έργο «Αύγουστος», σχεδόν μονοχρωματικό, μου επιτρέπει να πλησιάσω αυτή την έννοια του ρυθμού. Μέρη αναλυτικά συνομιλούν με μέρη φανταστικά και άλλα όπου η υφή είναι σχεδόν τυχαία. Αυτό είναι για μένα η ζωντάνια του έργου και η συνομιλία του με το κενό και την αυστηρή γεωμετρία του κύκλου, του φεγγαριού.

Το τυχαίο και ο λαβύρινθος είναι επίσης σημαντικά στοιχεία της ευαισθησίας μου και της ζωγραφικής μου. Ο πλούτος των υφών που σαν βιολογικό αποτύπωμα είναι η γη των έργων μου, με καθοδηγεί για την οργάνωση της φόρμας.

Καταγράφω μια λαβυρινθώδη διαδρομή και το οργανικό της φύσης που καταλήγει σε μια εικόνα. Ο λαβύρινθος είναι μια κατάσταση.

Ο Pollock είναι για μένα μια αφηρημένη καταγραφή του λαβύρινθου ως τοπίου, που στηρίζεται στο τυχαίο των κηλίδων, οι οποίες αποκτούν κίνηση και πολυπλοκότητα.

Όλα τα έργα μου ξεκινούν από μια παρόμοια διαδικασία, που όμως οδηγείται σε μια πιο αναλυτική μορφή επειδή έχω ανάγκη να φθάσω μέχρι την εικόνα.

Α.Μ. Τ.